تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز

زمینه و هدف: اهمیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت امروزه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. حفظ کارکرد، استقلال و افزایش کیفیت زندگی بیماران مزمن از جمله بیماران تحت همودیالیز متـاثر از این رفتارهاست. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 70 بیمار بستری در بخش‌های همودیالیز دو مرکز آموزشی درمانی شهر همدان در سال 94-1393، به روش دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 35 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله 6 جلسه آموزشی حین دیالیز برگزار شد. قبل و 3 ماه پس از اجرای مداخله، کیفیت زندگی بیماران در دو گروه با استفاده از پرسشنامه‌ کیفیت زندگی فرانس و پاورس نسخه دیالیز اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کای‌دو، تی‌مستقل و تی‌زوج، تحت نرم‌افزار 16 spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی، پس از مداخله از 5/4 ± 18/85 به 5/46 ± 11/ 20(0/001 > P) و در گروه کنترل از 4/67 ± 19/41 به4/10 ± 18/93 تغییر یافت (0/08 = P). پس از مداخله، کیفیت زندگی بیماران در گروه مداخله در بعد سلامتی و عملکرد به (5/7 ± 18/6)  (0/001 > P) و در بعد روانی- معنوی به (7/02 ± 19/3) افزایش یافت (0/041 = P). نتیجه‌گیری: آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز شد. لذا با توجه به ماهیت مزمن بیماری، آموزش این رفتارها می‌تواند در جهت افزایش کیفیت زندگی موثر باشد.